Σάββατο 19 Μαΐου 2012

Όχι άλλο σώσιμο δεν το αντέχουμε!



ΤΣΙΠΙΡΙΠΟ


Το δυσκολότερο πράγμα είναι να κάνει κανείς προ­βλέψεις και μάλιστα πολιτικές, ενώ αντίθετα η κριτική μετά από το αποτέλεσμα είναι παραβίαση ανοικτών θυρών. Ποδοσφαιροποιήθηκε και η πολι­τική πάμε για το final all. Δεν βρέ­θηκε Ιφιγένεια για τον βωμό της κάθαρσης των πολιτικών διαχρο­νικών αμαρτημάτων. Μάλλον έγινε μάθημα το πάθημα της Λαϊκής αλε­πούς που πήγε να γλείψει κανένα κόκαλο αλλά τα «αφελή» γουρου­νάκια πλέον έβαλαν ματάκι στην πόρτα και δεν ξεγελιούνται από τον κακό λύκο. Έμεινε και θα παραμεί­νει εκτός Κοινοβουλίου. Ο μικρός Τσιπιρίπο έχει τον λόγο. Λογική κί­νηση η μη σύμπραξη με τους μπαχαλάκηδες. Θα ισοδυναμούσε με πράξη πολλαπλασιασμού αλλά με το μηδέν. Με μπαγιάτικα υλικά και αποφάγια δεν φτιάχνεις καινούργιο φαγητό. Σίγουρα είναι ο Πρωθυ­πουργός των επόμενων εκλογών αλλά δεν είναι και Θεός... Στην εποχή τoυ 60 διαβάζαμε για ένα ελληνόπουλο που ήταν σερίφης παρά το νεαρό της ηλικίας του. Επέ­βαλε το νόμο στο άγριο Φαρ Ουέστ της Αμερικής. Αυτός λοιπόν είχε και έναν μικρό Ινδιάνο που είχε γλυ­τώσει από την σφαγή των λευκών σαν παρέα αλλά και βοηθό, τον Τσιπιρίπο. Αν και μάχονταν με τόξο σε αντίθεση με τους άλλους που χρησιμοποιούσαν με μεγάλη άνε­ση τα όπλα προσέφερε μέγιστες υπηρεσίες στην απόδοση της δικαιοσύνης που επιχειρούσε η παρέα του. Κάπως έτσι βλέπω και τον δικό μας Τσιπιρίπο. Δεν έχει τα εχέγγυα για «πόλεμο» επί ίσοις όρροις και δεν περιμένω θαύματα αλλά τα αυ­τονόητα που επιμελώς γενιές μας στερούν. Δικαιοσύνη αλλά και τιμωρία για όλους. Απλή αναλογική.
Να περιορίσει την ενασχόληση με την οποιαδήποτε πολιτική μορφή δυο περιόδους και μόνο. Μπου­χτίσαμε με τα τζάκια και τα παιδιά των μπαμπάδων. Νισάφι, αφήνουν ζηλευτές θέσεις σε εταιρείες κολοσ­σούς και έρχονται να μας σώσουν. Όχι άλλο σώσιμο δεν το αντέχουμε. Μπορούμε να σωθούμε και με κα­θημερινούς ανθρώπους και μη διά­σημους μπαμπάδες. Συνηθίσαμε να κοιτάμε τίνος γιος είναι παρά τι λέει. Οι απολαβές τους να είναι γήινες και όχι αστρονομικές. Συμμάζεμα και νοικοκύρεμα του κράτους.
Παιδεία. Το Α και το Ω για την προ­κοπή της χώρας. Άλλωστε τα ξέρει καλύτερα από μένα. Τι στο καλό πρόεδρος του 15μελούς ήταν. Μια μικρή ώθηση και στέρεα θε­μέλια θέλει μια χώρα για να πάει μπροστά.
Στο χέρι του είναι να χτίσει αυτό το σάπιο κράτος από την αρχή με τόλμη και αποφασιστικότητα, μη προσδοκώντας μικροπολιτικά οφέ­λη και εδραίωση στην οποιαδήποτε καρέκλα αλλά να ανοίξει δρόμους και ευκαιρίες σε όλους τους πολίτες χωρίς αποκλεισμούς. Στο χέρι του είναι να μείνει στην ιστορία ή στη λήθη.

 Χρήστος Παντελέου

Δεν υπάρχουν σχόλια: